Ο κ. Γιάννης Στουρνάρας δεν χάνει την ευκαιρία, σε τακτά χρονικά διαστήματα, να παρεμβαίνει σε κρίσιμες συζητήσεις, όπως αυτή που αφορά το μετα-μνημονιακό καθεστώς της χώρας μας.
Στην Ενδιάμεση Εκθεση για τη Νομισματική Πολιτική 2017, που δημοσιεύθηκε χτες, εκμεταλλεύτηκε τη θέση του ως διοικητή της Τραπέζας της Ελλάδος και τάχθηκε ουσιαστικά υπέρ ενός «προληπτικού προγράμματος στήριξης».
Δικαιολόγησε την τοποθέτησή του, ισχυριζόμενος ότι ένα τέτοιο πλαίσιο «μπορεί να δράσει υποστηρικτικά για την ελληνική οικονομία, μειώνοντας το κόστος δανεισμού, καθώς θα παρέχει ασφάλεια σχετικά με την πρόσβαση του Ελληνικού Δημοσίου σε χρηματοδότηση».
Οι ευρωπαϊκές συνθήκες και οι κανόνες προβλέπουν δύο ειδών σενάρια για όσες χώρες βγαίνουν από τα μνημόνια. Αφενός, υπάρχει το πιο αισιόδοξο σενάριο της λεγόμενης «καθαρής εξόδου», με βάση το οποίο η Ελλάδα θα πρέπει να δανείζεται από τις αγορές χωρίς κάποιο «μαξιλαράκι» από την πλευρά των ευρωπαϊκών θεσμών.
Αφετέρου, υπάρχει το δυσμενέστερο ενδεχόμενο της «προληπτικής γραμμής στήριξης», κατά το οποίο ένα ποσό θα είναι διαθέσιμο στους λογαριασμούς του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, κάτι που απαιτεί όμως τη σύναψη σύμβασης.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή κινείται μεταξύ των δύο αυτών ενδεχόμενων. Τα ποσά που εκταμιεύονται μετά από κάθε αξιολόγηση «χτίζουν» ένα «μαξιλάρι», το οποίο αναμένεται μετά το τέλος του μνημονίου να φτάσει τουλάχιστον τα 18,4 δισ. ευρώ.
Παράλληλα όμως η χώρα μας κάνει δοκιμαστικές εξόδους στις αγορές, ώστε να μειωθούν τα επιτόκια και να φθάσουν σε ύψος χαμηλότερο των υπόλοιπων χωρών που εντάχθηκαν σε καθεστώς μνημονίων. Αυτό έχει επιτευχθεί σε σύγκριση με την Πορτογαλία. Τα επιτόκιά της εννιά μήνες πριν βγει από το μνημόνιο έφταναν στο 5%. Τα ελληνικά ομόλογα έχουν σήμερα επιτόκιο 3,7%.
Ο διοικητής της ΤτΕ δεν είναι απλώς ένας τεχνοκράτης. Ηταν υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά, που αδυνατούσε να επιτύχει οποιονδήποτε στόχο στο οικονομικό και κοινωνικό πεδίο. Είναι ένα πρόσωπο με σαφή πολιτική άποψη και πορεία. Και φαίνεται ότι έχει προσωπικές πολιτικές επιδιώξεις.
Ως πολιτικός μπορεί να κάνει όσες παρεμβάσεις επιθυμεί. Οφείλει όμως να μην επηρεάζει τα «κοράκια» των διεθνών αγορών και να μην παίζει με την προοπτική της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου